Forum Przyjaciół z Pomorskiej! ;-)

wien

Był rozgorączkowany ,ale nie aż tak by jej nie poznać.Gdy odwróciła się i zaczęła spiesznie odchodzić wybiegł na ulicę.Podbiegł uradowany ,spojrzał w jej oczy chwycił za dłonie.I rzekł-
-przyszłaś,jesteś.I nieco przewrotnie dodał-
-teraz już Cie nie puszczę.

nadal M

Chociaż znała na pamięć te wszystkie bajki,którymi mężczyźni zdobywają kobiety,wtuliła się w jego ramiona i zapomniała o świecie.
Jakby czas się cofnął...poczuła się małą zagubioną dziewczynką.
A w jego myślach wciąż tłukły się słowa Marka..."oczaruj"

kropka · Gość

Powoli uwolnili sie z objec.
Tysiace mysli biegalo mu po glowie. Terazniejszosc mieszala sie z przeszloscia. Ania wygladala cudownie, miala na sobie zwiewna biala sukienke na cieniusienkich jak mgilka ramiaczkach, delikatny lancuszek z wisiorkiem okalal jej smukla szyje.
- Wygladasz uroczo, olsniewajaco - wyszeptal patrzac jej w oczy, ktore blyszczaly teraz jak dwie gwiazdy a twarz pokrywal dziewczecy rumieniec. Spuszczajac niewinnie wzrok podziekowala za komplement. Bylo jej jednak dziwnie nieswojo, kierowana jakby szostym zmyslem, poczula, ze ktos sie jej przypatruje. Odwrocila glowe i zastygla jak zakleta. Byla pewna, ze za chwile zemdleje. Nieopodal kawiarni na przystanku autobusowym stala jej tesciowa, ktora wlasnie w tym momencie szybkim krokiem zaczela isc w ich strone.

wien

Onieśmielony jej urodą natychmiast w myślach podjął decyzję.To koniec.
Tym razem nie zepsuję wszystkiego.Objął ją i kiedy już zamierzał poprowadzić
dalej jakaś kobieta stanęła im na drodze i spytała
-czy my się przypadkiem nie znamy?

kropka · Gość

Ania wstrzymala oddech i wyprzedzila niezreczna sytuacje - Krzysztofie pozwol, ze Ci przedstawie Eleonora Kowalska moja tesiowa. Mamo - to Krzysztof Zablocki moj dobry przyjaciel z lat szkolnych. Tesciowa zimnym wzrokiem i skinieniem glowy przywitala obojga. Dodajac ozieble - Hmmm... Zablocki, Zablocki to nazwisko nie jest mi obce, jestem pewna, ze gdzies je slyszalam. Ta moja pamiec - rzucila .
Krzysztof stal jak wymurowany, ukladajac w glowie plan awaryjny gdyby jednak kobieta miala odswiezyc sobie pamiec i z jej ust padloby o jedno slowo za duzo - Ania nie moze sie o niczym dowiedziec, nie moze, nie moze ... slowa skakaly mu w podswiadomosci, przekresli to nasza znajomosc na zawsze a tym samym zamknie wszystkie drogi, ktore prowadza do jej serca.

ric

Do diabła myślał dalej rozgorączkowany. Przecież nie zabiorę tej matrony z nami do Warszawy.
Coraz bardziej podobała mu się była znajoma i coraz z większą niechęcią myślał o planie który miał zrealizować.
Do diabła, niech cię Marek diabli wezmą.
Jeszcze dwa dni temu wszystko wydawało mu się proste, lecz gdy ją zobaczył.....
A jeszcze ta zołza, przecież kiedyś mnie znała z niezbyt dobrej strony.
Wścibska kobieta!!!!

nadal M

Na szczęście podjechał autobus i pani Eleonora musiała się pożegnać.
Zostali sami.
Ona zdenerwowana nieoczekiwanym spotkaniem teściowej,która widziała ją w objęciach Krzysztofa.On zdenerwowany sytuacją,która zaczęła wymykać się spod kontroli.
Mieli z Markiem plan...miała być z tego niezła kasa ale teraz...kiedy ją zobaczył,już nie chciał tej kasy.Przecież musi być jakiś inny sposób na zdobycie gotówki.No i Marek...on zbyt dużo wie o jego przeszłości.Jak zamknąć mu usta?

kropka · Gość

Sparalizowany tokiem wydarzen i na obecna chwile patowa sytuacja, przygladal sie Ani.- Z pewnoscia znajdzie sie jakies wyjscie, z pewnoscia. Nie panikuj stary! - powtarzal w myslach.
Wyraz jego twarzy wskazywal zaklopotanie, ktorego nijak nie dalo sie ukryc przed Anka.
-Wiem, ze rozmyslasz nad czyms skomlikowanym moj rycerzu - rzucila przelotnie - ale nie psujmy do konca tego popoludnia. Zaprosisz mnie w koncu na to Macchiato, lody lub inne kaloryczne cudenka? - dodala obdarowujac go czarujacym usmiechem.
Krzysztof przytulil ja z calych sil do siebie i zapytal:
- Czy jestes w dalszym ciagu takim lasuchem na slodkosci?- powiedziawszy te slowa, puscil do niej oko.
- Hmmmm ... tak i chyba czas sie o tym przekonac! - odpowiedziala po dluzszym zastanowieniu i umilkla speszona.
- Nie tracmy wiec czasu Aniu, nie tracmy go - powiedzial uroczystym tonem jednoczesnie ujmujac jej dlon.
Udali sie w kierunku kawiarni, w ktorej dawno temu wszystko mialo swoj poczatek.

wien

Odprowadził ją pod drzwi.
-Tu mieszkam-powiedziała.
Spojrzał jej w oczy i rzekł
-słuchaj stać Cię na odrobinę szaleństwa?
Jutro jadę na tydz.na Wyspy.Pojedziesz ze mną?
Chociaż jej dusza krzyczała nie jedź,uśmiechnęła się
i szepnęła
-jeśli zdążę się spakować.
Po chwili radosna wbiegała na schody....

nadal M

W mieszkaniu było pusto.W szafie wisiały puste wieszaki po ubraniach Marka.
Wyjęła z pawlacza torbę podróżną i...nagle uświadomiła sobie,że jest w ciąży.
Lot samolotem jest w tym stanie pewnym ryzykiem.
Już nie żyję tylko dla siebie-pomyślała i odłożyła torbę na miejsce.
Nie planowała tej ciąży.Marek robił karierę.Ona też miała niezłą pracę.
Mogli pozwolić sobie na dostatnie życie...na rozrywki i podróże.
Nie spodziewała się takiej reakcji z jego strony na wieść o dziecku.Im bardziej krzyczał tym bardziej była pewna,że chce tego dziecka.
Bała się samotnej przyszłości...bała się...ale z każdym dniem czuła jak rodzi się w niej miłość do serduszka,które w niej biło.
Wystukała numer do Krzysztofa
-Krzysztof,tu Ania.Przykro mi ale nie zaszaleję jutro z Tobą.Nie powiedziałam Ci,że spodziewam się dziecka...

P.B

Dziecka ? Zapytał zakłopotanym głosem,po czym przerwał połączenie.
Ania wiedziała że to już koniec
Boże po co ja w ogóle zgodziłam się na to spotkanie

Dzień dobry witam wszystkich z dawnych " lat "

nadal M

Siedziała skulona w fotelu aż zrobiło się całkiem ciemno.
Jej myśli kłębiły się w głowie i przeskakiwały jedna drugą.
Dobrze,że Marek odszedł.Ostatnimi czasy robił się i tak coraz bardziej obcy.Czuła,że coś zaprząta jego myśli i z pewnością nie była to ona.
A Krzysztof...? No cóż...rozumiała jego zachowanie.Powinna była powiedzieć o ciąży wcześniej.
Siedziała skulona w fotelu,płakała aż zmorzył ją sen.
.....
W tym samym czasie w pewnym domu na przedmieściu Marek przyrządzał kolację dla pewnej uroczej czarnulki. Śpiewał przy tym głośno fałszując do bólu.Ona śmiała się i tańczyła w rytm jego prześmiesznych wysiłków wokalnych.
Potem podeszła do niego,mocno przytuliła się do jego pleców i powiedziała:
-Nie wierzyłam w to,że zostawisz Annę.Tak długo czekałam na ten dzień.

Witaj P.B Smile

nadal M

Krzysztof siedział z telefonem w ręce zamyślony.
Kocham ją.A może to nie miłość?Może to tylko złudzenie? Ale dziecko? Czy jestem na to gotowy?Czy jestem na tyle dojrzały?Ta odpowiedzialność...czy ją udźwignę...czy sprostam?
W obecnej sytuacji to chyba zbyt wiele.
A Marek to świnia do kwadratu.

Kilka razy chciał do niej ale nie mógł się na to zdobyć.Nadeszła noc...

nadal M

Sen nie przyniósł ukojenia samotnej kobiecie śpiącej na fotelu-samotnej i niesamotnej,bo z serduszkiem bijącym pod jej sercem.
Noc nie rozwiała wątpliwości samotnego mężczyzny tkwiącego bez ruchu z telefonem w ręce.
Ten sam księżyc zaglądał w ich okna i swoim srebrem oświecał ich twarze.
Ten sam wiatr wdzierał się przez okna łopocząc firanką.
Ta sama cisza ...wciąż cichła i cichła...

wien

To wszystko stało się się tak szybko.Jego przyjazd pakowanie,uśmiechy jazda na lotnisko.Teraz patrzył na nią z podziwem i z zachwytem.A ona patrzyła przez okienko samolotu.Za pół godz.będą na Wyspach.Nowe życie.Niech się stanie pomyślała.Poczuła jak jego dłoń podnosi jej rękę do ust.To uczucie uwielbienia,miłości,szacunku.Zamknęła oczy.Niech ten lot się nigdy nie skończy.