Forum Przyjaciół z Pomorskiej! ;-)

tina · Gość

Wczoraj przez przypadek zauważyłam na TVP1 "Uprowadzenie Agaty". Jak dla mnie świetny film i jeszcze lepsza muzyka...

<object width="420" height="315"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/i0J6iq-C_YQ?version=3&hl=pl_PL"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/i0J6iq-C_YQ?version=3&hl=pl_PL" type="application/x-shockwave-flash" width="420" height="315" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true"></embed></object>

tina · Gość

kropka · Gość

Nie znalam tego filmu tina a "milosc" piekna, to prawda.

tina · Gość

Kochana specjalnie dla Ciebie.
Obejrzyj proszę:
<object width="560" height="315"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/OZm3VBLxFow?version=3&hl=pl_PL"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/OZm3VBLxFow?version=3&hl=pl_PL" type="application/x-shockwave-flash" width="560" height="315" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true"></embed></object>

Po tym filmie zawsze mam dreszcze...

kropka · Gość

Jestes kochana,
nie wiedzialam, ze moze byc gdzies w calosci.
Dziekuje Ci tinka z pewnoscia obejrze dzisiaj.

Buziaczki

kropka · Gość

Znalazlam dzisiaj cos ciekawego i z pewnoscia gdy
tylko bede miala okazje, stane sie wlascicielka tego pradnika.
Ksiazka nosi tytul - Powiedz zyciu tak a autorka jej jest Ewa Foley.

Pozwole sobie zyctowac fragment, moze skusi kogos z Was
a w szczegolnosci dziewczyny bo nasi chlopcy chyba po nia nie siegna.

"Kazdy z nas dostaje blok marmuru na poczatek swojego zycia
i wszystkie narzedzia potrzebne, aby zmienic go w dzielo sztuki.
Mozemy wiec wlec ten blok za soba, nigdy go niedotykajac.
Mozemy skruszyc go na zwir albo uksztaltowac w unikalna rzezbe.
Wokol siebie widzimy przyklady wielu ludzi - dziela zyciowe skonczone lub nieskonczone; jedne inspiruja, inne ostrzegaja...
Przychodzi moment, ze rzezby sa prawie gotowe.
Jest to czas na wygladzanie i polerowanie tego, nad czy pracowalismy przez lata.Wlasnie wtedy mamy najwiekszy postep,
lecz by mogl sie on dokonac, musimy przekroczyc poczucie uplywu czasu. Jest tak, ze czlowiek zawsze moze miec albo wymowki, albo...
zdrowie, dlugowiecznosc, zrozumienie, przygode, radosc, spelnienie i szczescie.
Ksztaltujemy wlasnie zycie poprzez moc naszych wyborow. ..

Wybor miedzy zyciem wielkim a nijakim nalezy do ciebie.
Masz w dloni wszystkie potrzebne karty; musisz wybierac jasno i swiadomie.
Mozesz wybrac bycie czlowiekiem dobrym, pogodnym, uczciwym, szczerym, ale mozesz wybrac zycie marudnego egoisty - obojetnego i powierzchownego.
Masz wybor miedzy iluzja, swiatem pozorow a swiatem prawdy i swiatla...."

wien

W pierwszy dzień Świąt obejrzałem film ;Coś.
To rimec filmu z C.Russellem.Nie jest zły.Efekciarski, ale do obejrzenia.
Polecam.Można spojrzeć [link widoczny dla zalogowanych]

wien

Trzy kontynuację jakie ostatnio oglądałem.
Droga bez powrotu 3- słabizna.Podróbka Con Air z wątkiem horroru.
Droga bez powrotu 4- lepszy.Można obejrzeć.Bawię się jak 10 Amerykanów nie potrafi znaleźć dogi do domu.No i wszystkim komórki nie działają.
Ale niezłe efekty
Hostel 3.Przyzwoity.Fakt brak klimatu za Słowacji, ale tamte części robił
Q.Tarantino.A tu Las Vegas.I zbyt amerykańskie.Ale można obejrzeć.
Ściągam dalsze horrory.Jakoś lubię te filmy. Wink

ric · Wysłany: Pon 17:00, 26 Mar 2012 Temat postu:

Trochę zahaczając o Potop, proponowałbym książkę

oczywiście to fikcja literacka, ale autor doskonale poznał tamtą epokę i czyta się bardzo przyjemnie. Pewnie je jest to lektura dla naszych Pań, ale też polecam.

Drugą pozycję którą chciałbym polecić to książka Kena Folletta "Świat bez końca"

Jednym z wątków jest to ze uczucie może przetrwać nawet wydawać by się mogło przeszkody nie do pokonania.
Całą powieść osadzona jest w XIV wiecznej Anglii.

tina · Gość

Ric, pamiętasz jeszcze ten widok?? Surprised

tina · Gość

Wraz z Nadal M pozdrawiamy serdecznie. Najedzone potrójną porcją lodów dochodzimy do wniosku, że duże jest piękne Laughing

ric · Wysłany: Pon 17:25, 26 Mar 2012 Temat postu:

Pamiętam jeszcze tina, choć ostatni raz go widziałem go dość dawno temu Sad

Ale bardziej mi się podoba nawet niż ten widok

Skoro twierdzicie ze lody sprawiają że życie wydaje się piękniejsze, więc biegnę do sklepu po duuużo lodów

nadal M · Wysłany: Pon 19:21, 26 Mar 2012 Temat postu:

Chyba narobiłyśmy zamieszania tina Laughing

pomylilyśmy miejsca Laughing

nadal M

"Pamiętnik" to historia pewnej miłości, która rozkwitła na początku lat 40. gdzieś w Karolinie Północnej. Duke (James Garner) odczytuje ją starej kobiecie cierpiącej na chorobę Alzheimera (w tej roli Gena Rowlands). Dzięki sile uczucia przeżywa na nowo cudowne chwile swojej wielkiej miłości. Przypomina sobie, kiedy po raz pierwszy zobaczył Allie Nelson (Rachel McAdams) - ich spotkania, wspólne wakacje i trudny okres rozstania, gdy zniknęła z jego życia na siedem lat... "Pamiętnik" jest ekranizacją bestsellerowej powieści Nicholasa Sparksa. Prawa do realizacji filmu na jej podstawie studio New Line Cinema zakupiło już w roku 1995.

Nie poznawała Go już ani swoich dzieci.Męża traktowała jak obcego.On całe dnie czytał jej pamiętnik jak powieść o miłości.Byli w jakim zakładzie opieki.Coś jak dom starców.
Dbał o nią,troszczył się.Czasami podczas czytania przypominała sobie i "wracała" na kilka chwil.Wtedy tańczyli,śmiali się,całowali.Pytała o dzieci.Byli już bardzo starzy.
Któregoś razu na prośbę dzieci aby wrócił do domu,bo przecież nie musi tam być,powiedział: "Tutaj jest teraz mój dom,bo tutaj jest moje kochanie.Kocham Waszą matkę i mój dom jest przy niej"
Przed snem mówili sobie,że jeszcze się na pewno zobaczą.
"Przeczytaj mi to a napewno do Ciebie powrócę"
Wzruszył mnie ten wczorajszy film...

kropka · Gość

Tak nadal M to piekna historia o milosci.
"Pamietnik" to film oparty na ksiazce Nicholas-a Sparks-a,
polecam Wam tego autora.
Nie bede wypisywac wszystkich ksiazek, bo w ksiegarni
czy bibliotece mozna je z latwoscia znalezc.
Zostawiam Wam recenzje jednej z nich: "Bezpiecznej przystani", ktora
zostala napisana dla portalu "Lubimy czytac".

"Pewnego dnia Katie zjawia się w niewielkim miasteczku Southport w Karolinie Północnej. Młoda i atrakcyjna, szybko wzbudza ciekawość mieszkańców. Wynajmuje mały domek i zatrudnia się jako kelnerka w miejscowej restauracji. Z tylko sobie znanego powodu cały czas zachowuje dystans – nie nawiązuje żadnych bliższych kontaktów z innymi, żadnych przyjaźni czy nawet zwykłych koleżeńskich sympatii. Udaje jej się to do czasu, aż poznaje Alexa, wdowca, wychowującego samotnie dwójkę dzieci. Oprócz tego – jak to bywa w niewielkich miejscowościach, gdzie wszyscy zdają się wiedzieć wszystko o wszystkich – nowa sąsiadka Katie, choć sympatyczna, wydaje się być nieco wścibska i zbyt gadatliwa. Wtedy właśnie bohaterka musi podjąć decyzję - czy nadal chce izolować się od całego świata, schowana w swej skorupie zbudowanej z bólu i złych wspomnień? Okazuje się jednak, że nawet największe zmiany nie są w stanie wymazać z pamięci tego, co wydarzyło się w przeszłości.

Do książek Nicholasa Sparksa nie byłam przekonana aż do momentu, gdy sięgnęłam po powieść "I wciąż ją kocham". Stała się ona wtedy dość popularna za sprawą ekranizacji, która w tamtym czasie miała swą premierę, jednak po „Jesiennej miłości”, którą nadal wspominam wyjątkowo dość marnie, moje nastawienie do kolejnej książki Sparksa było bardzo sceptyczne. Jak się okazało – ku mojemu wielkiemu zdziwieniu – tym razem autor zauroczył mnie umiejętnością opowiadania o sprawach codziennych, tak bliskich każdemu z nas w sposób niezwykle barwny, wytwarzający wokół ciepłą, przyjemną atmosferę. Właśnie dlatego do "Bezpiecznej przystani" podeszłam już ze sporym entuzjazmem, przygotowana na kilka godzin z dobrą książką. Czy spełniły się moje oczekiwania?

Już od pierwszej strony towarzyszyły mi bardzo miłe uczucia. Miejsce akcji, jakim jest małe nadmorskie miasteczko, korzystnie wpływa na klimat powieści. Lokalny sklep spożywczy, w którym, jeśli tylko chcesz, możesz tak naprawdę kupić wszystko; przystań, z żaglówkami i hamburgerami pieczonymi na grillu; miejscowa restauracja, w której stołują się wszyscy mieszkańcy; lasy i żwirowe dróżki... To wszystko zdecydowanie działa na wyobraźnię, podsuwając niezwykle przyjemne obrazki. Któż nie chciałby odwiedzić tego miejsca? Właśnie dlatego główna bohaterka czuje, że podjęła słuszną decyzję, wynajmując dom akurat w Southport.

Wydarzenia możemy obserwować zarówno z perspektywy Katie, jak i z punktu widzenia wspomnianego już Alexa. I nadal zastanawiam się, jak to się dzieje, że mężczyzna potrafi pisać o uczuciach kobiety w taki sposób, jak robi to właśnie Sparks. „Wgryza się” w kobiecą psychikę, serce i duszę, czasem odnosiłam wrażenie, że sama lepiej nie nazwałabym pewnych emocji i nie umiałabym opisać pewnych rzeczy tak jak autor. Lecz nagle, kiedy zaczynają pojawiać się retrospekcje i cofamy się o kilka lat wstecz, aby dowiedzieć się czegoś więcej o dawnym życiu Katie, coś się ewidentnie psuje. Problem, który porusza Sparks to przemoc w rodzinie, zarówno fizyczna, jak i psychiczna. Niestety, zupełnie nie mogłam wczuć się w sytuację maltretowanej kobiety. Być może jestem aż tak niewrażliwa, jednak wydaje mi się, że autor potraktował całość zbyt „grzecznie” - zabrakło ukazania emocji, przez co nie potrafiłam choć odrobinę współczuć głównej bohaterce.

Historię ratuje jej finał, który trzyma w napięciu do ostatniej strony. Zastanawiałam się, którą opcję wybrał Sparks – czy postawił na wersję z happy endem, czy też pokusił się o tragiczne zakończenie. Oczywiście tego nie zdradzę, gdyż zdecydowanie odebrałoby to radość z lektury, jednak w moim odczuciu wypadło ono całkiem nieźle. Ostatnie strony powieści to także wyjaśnienie tajemnicy związanej z sąsiadką, a jednocześnie przyjaciółką Katie. Przyznam, że nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy i nie sądziłam, że Sparks zdołał wymieszać ze sobą zarówno romans, jak i obyczaj, a oprócz tego dorzucił tam też aspekt duchowy, poniekąd metafizyczny.

„Bezpieczna przystań” sprawdza się jako czytadło, przyjemna pozycja na leniwe popołudnie, dlatego warto dać jej szansę i udać się na kilka godzin do słonecznej Karoliny Północnej."