Forum Przyjaciół z Pomorskiej! ;-)

Grzesiek

Znowu się spóźniam z życzeniami ehhh.
Wien Wszystkiego dobrego, dziewczyny życzyły Ci już chyba wszystkiego, czego można życzyć więc ja życzę tylko hektolitrów niekończącego się piwa i dobrych meczy w tv Very Happy

We Wrocławiu sporo śniegu nasypało. A same święta jak i Sylwestra spędzam własnie tu, moi najbliżsi przyjadą do Wrocławia, bo tu jest ulokowana prawie cała rodzina od mamy strony, więc wymówka do spędzenia z nimi po raz pierwszy od długiego czasu świąt.

Kropko fajna bajka, lubię tego typu opowieści. Mają klimat Smile

Wszystkiego dobrego.

ric

Spokojnej nocki

Dobranoc

kropka · Gość

U mnie po sniegu nie ma juz sladu, moze poproszy noca i rano bede miala niespodzianke Smile

.
Dzisiaj tylko krociutko, padam ze zmeczenia.

Dobranoc kochani, bajecznych zimowych snow.

alinka

Najwazniejsze Grzes,ze spotkasz sie z bliska rodzina
wten swiateczny czas-miejsce nie wazne.

Kropko opowiesc bardzo fajna,poprosimy jak bedziesz miala
czas wiecej takich swiatecznych opowiadan.
czlowiek wtedy wpada w taki inny nastroj,zapomina o codziennej
bieganinie,obowiazkach:)

Wien nie przejmuj sie sprzetem-zlosliwosc rzeczy martwych.
Wazne ,ze to nic powaznego...
Kropka,Ric maja racje-czasami trzeba zajrzec do wnetrza...
Nie tylko czyscimy na zewnatrzm,co jest w srodku?koszmarne kleby
kurzu.

U mnie jak wspomnialam poproszylo w ubiegly czwartek,
To chyba,byl ten snieg,ktory mial spasc...
W ubieglym roku tez byl jedniodniowy,przez chwile.
Za to dzis w nocy -5 st.C BRRR.

Dobranoc-kolorowych snow:)

kropka · Gość

Witajcie kochani Smile

.

Dzisiaj rano przywital mnie piekny widok za oknem,
swiat pokryl sie bialym puchem:).
Niestety temperatura poszla do gory i wszystko juz topnieje.
Zapowiadaja na jutro duzoooo sniegu, wiec sama jestem ciekawa,
czy prognozy sie sprawdza, bo w ostatnim czasie to roznie bywalo.

Zostawiam Wam kolejne opowiadanie (na podstawie bajki Alfa Proeysena „Teskjekjerringa og nissegrauten”)

Pani Łyżeczka

"Czy Pani Łyżeczka wierzy w krasnoludki? Wybacz, człowieku, Pani Łyżeczka jest nowoczesną kobietą, więc nie pytaj głupio.

Dlaczego Pani Łyżeczka gotuje tak dużo kaszy w Wigilię?

Hm… nie wiem… Może nie ma pod ręką mniejszego garnka? Poza tym mąż musi dostać kaszę o drugiej! No, i Pani Łyżeczka sama lubi dobrze zjeść. No, i lubi kota. Kotu też się coś należy w wigilijny wieczór!

Ale… czy zostanie dużo tej kaszy? No, tak! Postaram się wytłumaczyć ci dokładnie, człowieku, aż skończysz z tymi niemądrymi pytaniami. Jeśli chcesz wiedzieć, Pani Łyżeczka zna się na tradycjach, absolutnie! A jest taka bardzo piękna tradycja: wystawiania w Wigilię miski z kaszą przed oborą. To się nazywa kontynuowanie najstarszych tradycji i zwyczajów. Rozumiesz?!

To właśnie miała na myśli Pani Łyżeczka idąc do obory z miską kaszy, tuż przed wigilijną kolacją. Postawiła miskę z kaszą przed drzwiami obory i właśnie odwróciła się szybko, gdy nagle zmniejszyła się i stała się nie większa od małej łyżeczki. Zmniejszając się stanęła na brzegu miski i… wpadła do środka!

– No, tak! Mogę śmiało powiedzieć, że wpadłam we własną kaszę – powiedziała Pani Łyżeczka, uśmiechając się. Trzeba przyznać, że Pani Łyżeczka miała poczucie humoru. Próbowała dwa razy wdrapać się na brzeg miski, ale za każdym razem ześlizgiwała się z powrotem do kaszy. Za trzecim razem… też się nie udało i to okropnie Panią Łyżeczkę rozzłościło. Naprawdę, istnieją granice dobrego humoru! Gdy ma się bluzkę i spódnicę umoczoną w kaszy!

Ale nagle, co to? Słychać jakieś kroki przy misce. Pani Łyżeczka stanęła na palcach, ale zobaczyła tylko spiczaste czerwone czapeczki.

– Pomyśleć, że w tym roku znowu ktoś o nas pamiętał – powiedział jeden w czerwonej czapeczce i wyciągnął zza pelerynki małą łyżeczkę. Pozostałe krasnoludki (bo przecież to one właśnie były) też wyjęły łyżeczki i zaczęły zajadać kaszę. Biedna Pani Łyżeczka skakała w kaszy z miejsca na miejsce, aby żadna krasnoludkowa łyżeczka jej nie dosięgła. Nagle do miski trafiła dużo większa łyżka taty-krasnala, który musiał właśnie nadejść.

– Koniec ze mną! – pomyślała Pani Łyżeczka i poczuła, że tata-krasnal unosi ją na swojej łyżce razem z kaszą. Właśnie chciał włożyć łyżkę z kaszą do buzi, gdy usłyszał cieniutki krzyk:

– Nie ośmielisz się chyba mnie zjeść! – wrzasnęła Pani Łyżeczka.

– Wielki Boże! – przestraszył się krasnal. A cóż to za dziwy?! Można by pomyśleć, że to Pani Łyżeczka!”

– Żebyś wiedział, że to ja! – burknęła Pani Łyżeczka.

– Coś kręcisz. Pani Łyżeczka w rzeczywistości nie istnieje. To tylko taka postać z bajki. My nie wierzymy w bajki. Jesteśmy nowoczesnymi krasnoludkami.

– Jeśli ty nie wierzysz we mnie, to ja nie wierzę w ciebie! – krzyknęła Pani Łyżeczka i rzuciła kulkę z kaszy prosto w nos taty-krasnala.

– Przecież widzisz nas i słyszysz, to musisz w nas wierzyć” – powiedział z powagą tata-krasnal.

– Ty też mnie widzisz! – odrzekła Pani Łyżeczka i zaczęła płakać. Tata-krasnal i wszystkie krasnoludki popatrzyły na siebie bezradnie i też zaczęły płakać.

– Nie rozumiem, jakie to dziwne czasy – chlipała Pani Łyżeczka. – Dawniej ludzie wierzyli w to i w tamto, a teraz?! Gadają tylko o komputerach, planetach i sputnikach. Jak człowiek wspomni o czymś innym, to tylko wyśmiewają!

Nagle odezwał się najmniejszy krasnoludek: – Ja wiezię w ciebie, Pani Iziećko, bo jeśtem majutki.

– O! My też właściwie wierzymy w ciebie wszyscy, jeśli o to chodzi – westchnął tata-krasnal.

– Ze mną jest tak samo – odrzekła Pani Łyżeczka patrząc w niebo – wierzyłam w krasnoludki, gdy byłam mała, a gdy raz przestałam wierzyć, zrobiło się tak zimno i pusto dookoła…

– Wiezimy, wiezimy w Panią Idziećkę – zaśpiewał krasnoludek i zatańczył polkę.

– Tylko żebyśmy zawsze umieli się do tego przyznać – szepnęła zamyślona mama-krasnal i pogłaskała się po fartuchu.

– Wiem, co zrobimy! - zawołała Pani Łyżeczka. Ja wierzę w krasnoludki, a krasnoludki wierzą we mnie. Ale jeśli jakiś mądrala nas o to spyta, to nic nie odpowiemy. Będziemy się tylko uśmiechać i chichotać.

– Tak! Zróbmy tak! – zawołał tata-krasnal. Ale teraz musisz już chyba wracać. My dziękujemy za kaszę. Musimy pójść do stodoły sąsiadów i zobaczyć czy tamte krasnoludki też dostały kaszę. Do zobaczenia za rok, kochana Pani Łyżeczko!

I poszły krasnale. Pani Łyżeczka znowu stała się duża i poszła do domu.

Mąż Pani Łyżeczki siedział na kanapie i czytał książkę pt. „Boże Narodzenie pod kołem podbiegunowym”.

Spojrzał na Panią Łyżeczkę.

– No, nie! Gdzieś ty była! Jak ty wyglądasz! – krzyknął. Człowiek mógłby pomyśleć, że byłaś w oborze i wpadłaś do miski z kaszą!

Ha, ha, ha! – zaśmiała się Pani Łyżeczka aż się ściany zatrzęsły.

Ha, ha, ha! – odezwało się echem z obory sąsiadów."

Milego i spokojnego wtorku, cokolwiek robicie i gdziekolwiek jestescie Smile

.

ric

Witam

nadal M

Podobno idzie odwilż.Tylko nie sądziłam,że do tego stopnia.hahaha
Mam na myśli grafikę rica.
Przywracam zimę. Smile

Wpadłam Was pozdrowić.Przesłać buziaki i przeprosić,że nie piszę.

Biały świat za moim oknem

O poranku zobaczyłam biały świat.

Tak magicznie się zrobiło

Cicho tak…

Tak przytulnie i bajkowo,

Smutno trochę,zagadkowo.

Pięknie tak…

A wieczorem dalej biało jest za oknem,

Uroczyście ,tajemniczo

I podniośle…

Jakby świat zatrzymał dzisiaj życia pęd

Jakby nagle się zamyślił

I zamilczał…

Pewnie w nocy dzisiaj pięknie będzie spać.

Biel za oknem tajemnicą

Mnie otuli…

Magia ciszy uroczystej

Mnie ukoi…

A ta cisza biała taka

Uspokoi…

ric

Może faktycznie zrobi się biało, bo zaczął troszkę sypać śnieg. Może będziecie mieli białe Święta.

Do posłuchania do poduszki

<iframe width="640" height="360" src="http://www.youtube.com/embed/cN1zLWeyw0w?feature=player_detailpage" frameborder="0"></iframe>

Dobranoc

kropka · Gość

alinka

Witam jak zwykle pozno...
Pora wreszcie na moj relaks,nie spanie jeszcze:)
Kropko zdazylam przeczytac przed praca Twoja opowiesc wigilijna...
Piekna!!!!Nie zdazylam juz odpisac...
Wiara czyni cuda:)

U!!!ale u mnie przymrozilo:(
Wracalam z pracy to juz bylo -1 st.C,Nie dziwcie sie mi,ja sie
odzyczailam od takich temperatur..w nocy sie zdarzaja...
Szlam bylo bardzo slizgo-w dzien wilgotno,pozarmarzalo..
Tu nigdy nie sa przygotowani,na zmienne takie warunki atmosferyczne.

Nie cierpie czapek,fryzure psuja hi,hi-ale /cieplutka Smile

alinka

Wolalabym zobaczyc widok Magnolii-u mnie wczesniej zakwitaja..
Koniec marca..Zima ma urok ,snieg cieszy...
Mnie ta zmienna pogoda czasami dobija tutaj..
Ciagla zmiana cisnienia atmosferycznego.pogody jak w kalejdoskopie...
Tu pory roku sa nieokreslone dla mnie..
Swieta Bozego Narodzenia-ponuro,szaro-pada deszcz...
Nie musi byc sniegu-ale ta wilgotnosc,te wiatry?
Wazne ,ze w domu w wigilijny wieczor,cieplutko,pachnaco potrawami...
Jedyny urok tutejszych,polskich tradycyjnych swiat.Wigilia:)

Dobranoc:)Milej srody i oczekiwania Swiat:)
Slodkich snow-od nocnego marka:)

ric

Spokojnej nocki. Dobranoc

alinka

Witam wieczorem:)
Zdjatko to Ogmore -mam blisko(15 min jazdy samochodem)
Uwielbiam to miejsce jak nie wieje-moje przedeptane tu sciezki...
Cliffy...

Wspomnienie lata,cieplych dni..Ot taki dla Was widoczek:)
Mojego kajobrazu po trosze..

Nutka na nadchodzace swieta-stara-ale jaki chicior kiedys byl...

<iframe width="560" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/E8gmARGvPlI" frameborder="0"></iframe>

Dobranoc:)

kropka · Gość

Klify sa przepiekne Alinko, sa wsrod tych zdjec
jakies robione przez Ciebie z domowego albumu?

Malo nas... ale jeszcze troszke i mam nadzieje,
ze kazdy znajdzie chwilke, aby zajrzec tutaj.

ric

Dobranoc