Forum Przyjaciół z Pomorskiej! ;-)

kropka · Gość

nadal M chyba jednak udalo sie Tobie uprosic slonko, bo mimo ciaglego deszczu zaczelo teraz zerkac zza chmurki. Caly czas wypatruje, bo moze pojawi sie tecza Smile

.

wien powiem Ci szczerze, ze nie przeszkadza mi gdy ktos czyta gazete podczas sniadania czy innych posilkow. Sama jednak tego nie robie.
Moj S.P. tato uwielbial przegladac prase. Pamietam jak dzis ten moment gdy na slepo szukal filizanki z kawa, bladzac dlonia gdzies po stole, bo nie mogl przeciez przerwac czytania i wysunac nosa poza gazete. Pamietam rowniez jak przekladal strony i oburacz prostowal je przed soba lekkim potrzasnieciem Smile

.

No i musze edytowac moj post.
wien 300 post pojawil sie w Twoim temacie. Gratulacje!!! Smile

.

ric

Też przyznam się że lubię czytać przy jedzeniu. Nawet w pracy jak jeszcze pracowałem to w moim biurze robiłem sobie przerwę na kawkę a do tego lektura gazety. W domu to obowiązkowo śniadanie, kawa i świeża prasa. Przyznam się że raz zdarzyło mi się zrucić kawę na dywan.

nadal M

A ja najczęściej jadam w locie i w pośpiechu.Nie umiem celebrować posiłków.Chociaż bardzo się staram,zawsze gdzieś mnie gna.
Niektórzy mówią,że jestem nerwowa Laughing

Może i jestem... Wink

No to lecę...

wien

Dziękuję kropko za spostrzegawczość.Cóż temat jest lekki i nie wiąże się ściśle
z jakimś problemem, wydarzeniem itd.Ot żeby sobie pogadać[popisać].
Zastanawia mnie nieco absencja naszych niektórych przyjaciół.Tak chcieliście tego forum, a kiedy już jest to WAS nie ma.Myślę, że każdy ma chwilę czasu, aby zajrzeć tu i skrobnąć kilka słów.No bo co to za przyjaźń,kiedy milczenie wygrywa z rozmową.Milczenie jest złotem,ale milczenie między przyjaciółmi zabija przyjaźń!!!
Konkursu bez nagród ciąg dalszy.Nie pytam o grzyby z dzisiejszego spaceru bo nie znam ich gatunku

Ale skąd pochodzi ta poezja
Grzybów było w bród: chłopcy biorą krasnolice,
Tyle w pieśniach litewskich sławione lisice,
Co są godłem panieństwa, bo czerw ich nie zjada,
I dziwna, żaden owad na nich nie usiada.
Panienki za wysmukłym gonią borowikiem,
Którego pieśń nazywa grzybów pułkownikiem.
Wszyscy dybią na rydza; ten wzrostem skromniejszy
I mniej sławny w piosenkach, za to najsmaczniejszy,
Czy świeży, czy solony, czy jesiennej pory,
Czy zimą. Ale Wojski zbierał muchomory.

kropka · Gość

A moze to nasza kobieca natura Wink

tak nas gna. Mi rowniez czesto zdarza sie zjadac w locie do tego jeszcze wykonywac mnostwo innych czynnosci.

wien, cytyt pochgodzi z Pana Tadeusza -A. Mickiewicza:), takich wersow sie nie zapomina.

nadal M

Też byłam w lesie ale nie widziałam żadnego grzybka.
W lesie było pięknie,słoneczko cieplutkie ale to już jesienne słońce.
Miałam cudowny spacerek.Mam nadzieję,że jeszcze będzie trochę takich ładnych dni.
A jeśli chodzi o kobiecą naturę,to może masz rację kropko Laughing

ric

Jasne cytat z "Pana Tadeusza", choć przyznam się że wstydem nie przepadam za nim.
Co do grzybków to dałeś zagwozdkę naprawdę nie wiem. Troszkę podobne do Kani ale chyba nie. Cóż nie wiem.

ric

nadal M

Czy starym zwyczajem uczcimy święto tematu łyczkiem szampana?

Może zwabimy nieobecnych Laughing

ric

Jestem całkowicie za!!!!

wien

Dziewczęta,ric po plusie za prawidłową odp.No niestety nie ma grzybów.Susza i komary zdominowały lasek.Ale i tak spacer był przedni.
Wiecie chyba bym chciał być leśnikiem.Las jest cudny.Zero hałasu,smrodu spalin-tylko zapach igliwia,mchu.Jesienią kolory można podziwiać,a zimą usłyszeć jak pada śnieg.
To jeszcze jeden konkurs.Jaki program prowadził ten Pan?
To były czasy.Czekało się cały tydzień.

ric

nadal M

Na błękitnym niebie zajaśniało słoneczko. Nastał radosny świt. Słoneczko ruszyło w drogę. Wspinało się w górę coraz śmielej, mówiło: jestem!", słało wokół złociste promyki. Czasem przelatywały koło niego chmurki, małe i większe, białe i te ciemniejsze - bywało, że je przesłaniały, ale zawsze na krótką chwilę. Łagodny, ciepły wietrzyk przeganiał obłoki, odsłaniając uśmiechniętą buzię.

Słoneczko wzrastało. Było już wysoko na niebie. Rozglądało się dokoła z ciekawością, patrzyło na świat.

- Jaki świat jest piękny! - zachwycało się.

W swojej drodze przemierzało różne krajobrazy, widziało rozmaite istoty - zbliżały się do niego, prosząc, aby je ogrzało swoim ciepłem. Poznając świat, Słoneczko zauważyło, że jest on pełny innych słońc - tak różnych, iż zdawać by się mogło, że nie ma dwóch takich samych. Jedne były bliższe, inne dalsze, ale wszystkie nieustannie przemierzały niebo. I ciągle pojawiały się nowe. Czasami któreś z nich zanurzało się pod linię horyzontu - wtedy wokół tego miejsca robiło się ciemno, a najbliższe istoty odczuwały chłód. Ale po pewnym czasie inne słońca rozświetlały przestrzeń i słały ciepłe promyczki.

Słoneczko nie ustawało w swojej wędrówce. Widziało coraz więcej. Coraz bardziej też zastanawiało się nad sobą.

- Jakie jestem?

I nagle odczuło powiew chłodu! Zmartwiało ze strachu.

- Co się stało? Przecież chmury są daleko.

Żeglowało dalej. Ale niebo nie było już takie czyste i jasne. Coraz więcej chmur przesłaniało błękit, a im któraś była większa i ciemniejsza, tym groźniejszym chłodem od niej wiało.

Jedna z chmur zbliżyła się, dotknęła Słoneczka. Zmroził je chłód.

- Co się dzieje? Boję się zimna!

Zapłakało, a gorące łzy przebijały chmury, lecąc w niebo.

Nagle powiał ciepły wiatr. Chmury rozstąpiły się, pierzchały, odsłaniając błękit nieba, na którym błyszczało inne słońce - ciepłe i jasne.

- Nie bój się - powiedziało - Na niebie jest dużo chmur. Ale zawsze jest ktoś, dzięki komu można się ogrzać. Nie smuć się i nie martw. Jeśli chcesz, będę przy tobie.

Wtedy Słoneczko zrozumiało. Zrozumiało własny lęk. I wiedziało już, że nie jest samo ze swoim strachem. Wiedziało, że zawsze są inne słońca, a ciepły wiatr, który niosą, osuszy każdą łzę i ogrzeje każde wnętrze.

Codziennie wschodzą nowe słońca. Codziennie każde z nich przemierza czas i przestrzeń. Codziennie każde słońce świeci dla kogoś.
Robert Karwat
Słoneczko

kropka · Gość

Oczywiscie, ze prowadzil "Zwierzyniec". Gdy balam w podstawowce odwiedzil moja szkole, przywiozl nawet zwierzatka, plazy i gady.
Mialam wtedy okazje potrzymac weza Wink

, tylko bez podtekstow prosze Embarassed

.

Wznosze rowniez toast razem z Wami, nawet jezeli wyglada to jakbym sie czaila Laughing

ric

Ja mam trochę inną zagadkę. Jakiej piosenki są to słowa:
There's a lady who's sure all that glitters is gold
And she's buying a stairway to heaven.
When she gets there she knows, if the stores are all closed
With a word she can get what she came for.
Ooh, ooh, and she's buying a stairway to heaven.
There's a sign on the wall but she wants to be sure
'Cause you know sometimes words have two meanings.
In a tree by the brook, there's a songbird who sings,
Sometimes all of our thoughts are misgiven.
Ooh, it makes me wonder,
Ooh, it makes me wonder.
There's a feeling I get when I look to the west,
And my spirit is crying for leaving.
In my thoughts I have seen rings of smoke through the trees,
And the voices of those who standing looking.
Ooh, it makes me wonder,
Ooh, it really makes me wonder.
And it's whispered that soon if we all call the tune
Then the piper will lead us to reason.
And a new day will dawn for those who stand long
And the forests will echo with laughter.
If there's a bustle in your hedgerow, don't be alarmed now,
It's just a spring clean for the May queen.
Yes, there are two paths you can go by, but in the long run
There's still time to change the road you're on.
And it makes me wonder.
Your head is humming and it won't go, in case you don't know,
The piper's calling you to join him,
Dear lady, can you hear the wind blow, and did you know
Your stairway lies on the whispering wind.
And as we wind on down the road
Our shadows taller than our soul.
There walks a lady we all know
Who shines white light and wants to show
How everything still turns to gold.
And if you listen very hard
The tune will come to you at last.
When all are one and one is all
To be a rock and not to roll.
And she's buying a stairway to heaven
Muszę tu powiedzieć że od wielu wielu lat jest to mój numer jeden, zespół zresztą też.